واکنش روزنامه جوان به توافق حماس؛ آن خونها بیثمر ریخته شد؟ | جایگاه حق و باطل در این معادله عوض نمیشود
رویداد۲۴| دو سال پس از حمله ناگهانی حماس به جنوب اسرائیل در عملیات موسوم به «طوفان الاقصی»، هنوز آثار انسانی و سیاسی آن رویداد ادامه دارد؛ بیش از ۶۰ هزار کشته در نوار غزه، ویرانی بیسابقه در منطقه، و بحرانی که نه تنها اسرائیل و فلسطین، بلکه تمام خاورمیانه را درگیر کرده است.
روزنامه جوان در یادداشتی به قلم محمدجواد اخوان با عنوان «آیا به قیمت این خونها میارزید؟»، به انتقاد از کسانی که مشروعیت عملیات حماس را زیر سؤال میبرند.
پرداخته و مینویسد: «در طول دو سالی که از وقوع عملیات طوفان الاقصی میگذرد... برخی این پرسش اساسی را مطرح میکنند که آیا اصلاً چنین عملیاتی ارزش آن را داشت که به چنین واکنش خونینی از سوی صهیونیستها بینجامد؟»
نویسنده در ادامه استدلال میکند که این نوع پرسشها ریشه در «منطق سلطهپذیری» دارد و میگوید: «این، منطقی است که از آن بهعنوان منطق سلطهپذیری یاد میشود، یعنی اگر کسی زورش از تو بیشتر است یا جنایتکار است، تو باید در برابر او تسلیم شوی و به خواستههایش گردن نهی، مبادا که آسیبی به تو برساند. اگر چنین منطقی بر روابط بشری حاکم شود، انسانها برای همیشه در چرخه ظلم و ستم محبوس خواهند ماند.»
تسلیم پذیری یا توجه به رنج انسانی؟
اما از زاویه نگاهی دیگر، پرسش اصلی منتقدان لزوماً از جنس «تسلیمپذیری» نیست، بلکه دغدغهای درباره نتایج انسانی و سیاسی یک تصمیم است. واقعیت این است که در دو سال گذشته، هزینه انسانی عملیات طوفان الاقصی برای مردم غزه چنان سنگین بوده که حتی بخشی از جریانهای مقاومت در جهان عرب نیز نسبت به تداوم آن دچار تردید شدهاند.
رویکرد روزنامه جوان، همچون بسیاری از رسانههای اصولگرا، هنوز بر همان منطق دوگانهی «حق و باطل» تکیه دارد؛ نگاهی که در آن، تحلیل واقعگرایانه از میدان و ارزیابی نتایج انسانی، در سایه نگاه آرمانگرایانه قرار میگیرد.
اخوان در ادامه مینویسد: «هر اندازه که رژیمصهیونیستی بر دامنه کشتار و جنایت خود بیفزاید، هیچ مشروعیتی برای آن ایجاد نخواهد کرد. ستم بیشتر آنان بهمعنای آن نیست که فلسطینیان باید از حق خود چشم بپوشند.»
جملهای که از نظر اصول اخلاقی درست است، اما پرسش منتقدان در نقطه دیگری است: اگر دفاع از حق، به بهای از دست رفتن جان هزاران کودک و زن بیپناه تمام شود، آیا راه دیگری برای تحقق عدالت وجود نداشت؟
میان حق و هزینه
واقعیت این است که هیچکس در جهان منکر حق مردم فلسطین برای تعیین سرنوشت خود نیست؛ اما اختلاف، بر سر شیوه تحقق این حق است. بسیاری از تحلیلگران مستقل باور دارند که عملیات «طوفان الاقصی» در عمل به اسرائیل بهانهای برای جنگی تمامعیار داد که در نتیجه آن، نهتنها دستاوردی سیاسی برای فلسطینیان حاصل نشد، بلکه ساختار نوار غزه ویران و هزاران غیرنظامی قربانی شدند.
روزنامه جوان در بخش پایانی یادداشت مینویسد: «برای نخستین بار، مردم فلسطین بودند که اراده خود را - مستقل از هرگونه معادله منطقهای - حاکم کردند و این اراده مستقل فارغ از نتیجه، سزاوار احترام است. هر مقدار هم که صهیونیستها کشتار و جنایت کنند، جایگاه حق و باطل در این معادله تغییر نکرده و نخواهد کرد.».
اما شاید پرسش واقعی در همین جمله نهفته باشد: آیا اراده مستقل بدون محاسبه نتایج و هزینهها، به خودی خود قابل دفاع است؟ آیا در جهانی که سیاست بر منطق قدرت استوار است، مقاومت نظامی بدون پشتوانه سیاسی، جز تکرار چرخه خون و ویرانی، نتیجهای دارد؟
یادداشت روزنامه جوان تلاشی است برای بازتعریف مقاومت در برابر «منطق سلطهپذیری»، اما در تحلیل رویدادها از زاویهای تکبعدی حرکت میکند. اگرچه دفاع از آرمان فلسطین در میان همه جریانهای فکری ایرانی مشترک است، اما نادیده گرفتن رنج انسانی، تحلیل را از واقعیت تهی میکند.
دو سال پس از طوفان الاقصی، شاید زمان آن رسیده باشد که همه بازیگران منطقه، از جمله حامیان مقاومت، به جای تکرار روایتهای قهرمانانه، به بازنگری در راهبردهایی بیندیشند که هنوز بهایش را کودکان غزه میپردازند.
نویسنده این مقاله اینو از کجاش بیرون آورده ...اگر مرد هستید ی رفراندوم بذارید تا ببینید دفاع از آرمان فلسطین یعنی چه....برای ایرانی ( اکثریت منظور هست) تنها چیزی که ارزش ندارد آرمان فلسطین هست که مورد سو استفاده همه کشورها قرار گرفته